واژینیت شایعترین مشکل سیستم ادراریتناسلی زنان است که زنان به علت آن در جستجوی درمان برمیآیند. سالانه بیش از ده میلیون ویزیت سرپایی به علت واژینیت صورت میگیرد. اکثر متخصصین معتقدند که ۹۰ درصد موارد واژینیت، ثانویه به واژینوز باکتریال، واژینیت کاندیدیایی و تریکومونایی است.
تیمول و کارواکرول از اجزای مؤثره آویشن شیرازی است. فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ تیمول بخوبی شناخته شده است و به نظر میرسد به علت سوراخ کردن غشاء سلولی و خروج سریع اجزا تشکیل دهنده داخل سلولی باشد. همچنین ترکیبات فنلی آویشن ( تیمول و کارواکرول) با ایجاد کمپلکس با پروتئینهای غشاء باکتری فعالیت ضدباکتری را اعمال مینمایند.
تیمول و کارواکرول مسئول خواص آنتی سپتیک آویشن هستند. یک اثر همافزایی برای ترکیب تیمول و کارواکرول نیز مشخص شده است. از میان طیفی از مواد مورد آزمایش؛ به نظر میرسد یک گروه هیدروکسیل آزاد در اتصال با یک جزء آلکیل اثر ضدقارچی را اعمال مینماید.
در یک کارآزمایی بالینی دو سو بیخبر تصادفی کنترل شده، ۶۲ بیمار مبتلا به واژینیت کاندیدایی به مدت یک هفته شبی یک اپلیکاتور از کرم واژینال لکورکس (حاوی اسانس آویشن شیرازی) یا کرم واژینال کلوتریمازول استفاده نمودند. براساس نتایج حاصل از این بررسی، در مقایسه با کرم واژینال کلوتریمازول؛ کرم واژینال لکورکس روی اکثر نشانههای بیمار تأثیر بیشتری داشت(p<0.05). همچنین تأثیر کرم واژینال لکورکس روی علائم ژنیکولوژیک بهتر از کرم واژینال کلوتریمازول بود. بر اساس نظر پزشک معالج، از نظر اثربخشی تفاوتی بین دو دارو مشاهده نشد(p=0.071). همچنین در دو گروه درمانی عوارض جانبی قابل توجهی گزارش نگردید. در دیگر کارآزمایی بالینی دوسو بی خبر تصادفی کنترل شده، ۶۱ بیمار مبتلا به واژینیت گاردنرلایی به مدت یک هفته از کرم واژینال لکورکس با دوز یک اپلیکاتور هر شب یا قرص مترونیدازول خوراکی با دوز ۲ قرص هر ۱۲ ساعت استفاده کردند. نتایج این بررسی نشان داد که هر دو دارو علائم بیماری از قبیل بوی نامطبوع ماهی، ترشح هموژن و اریتم و ادم ولو و واژن و سلولهای کلیدی (clue cell) را کاهش دادند (p=0.000). در تمام موارد درصد پاسخ درمانی به کرم واژینال لکورکس بهتر بود و حتی اریتم و ادم ولو و واژن را به طور معنی داری بهتر از قرص مترونیدازول بهبود داده بود (p=0.02) همچنین در یک کارآزمایی بالینی؛ ۹۰ زن متأهل سنین ۴۰-۱۸ سال مبتلا به واژینوز باکتریال به صورت تصادفی به دوگروه مساوی تقسیم شدند و از کرم واژینال لکورکس یا ژل واژینال مترونیدازول شبی یکبار به مدت ۵ شب استفاده کردند و بعد از ۷-۲ روز اثرات این دو دارو روی علائم بیماران مورد بررسی قرار گرفت. ابزار تشخیصی، استفاده از کرایتریای Amsel و رنگآمیزی گرم اسمیر ترشحات بود. بر اساس نتایج این بررسی بعد از درمان؛ علائم بیماران و کرایتریای Amsel آنها به طور قابل توجهی کاهش یافت. سوزش واژن در ۱۴% از مصرفکنندگان کرم واژینال لکورکس و در ۵/۴% از مصرفکنندگان ژل واژینال مترونیدازول گزارش شد. در مصرفکنندگان ژل واژینال مترونیدازول سرگیجه (۸/۶%) و احساس مزه فلزی (۵/۴%) وجود داشت اما در مصرف کنندگان لکورکس گزارش نشد. محققین نتیجه گرفتند اثرات درمانی کرم واژینال لکورکس روی واژینوز باکتریال شبیه ژل واژینال مترونیدازول میباشد و در مواردی که بیمار علاقمند به استفاده از داروهای گیاهی است یا با استفاده از مترونیدازول دچار عوارض شده است کرم واژینال لکورکس میتواند انتخاب مناسبی برای درمان واژینوز باکتریال باشد